شفاعت حضرت زهرا در محشر
مسأله شفاعت، چیزى است که ریشهى قرآنى و حدیثى داشته و ضرورت مذهب به حساب مىآید. بنابراین، یکى از شفعاى روز قیامت- آن هم در حد وسیع- حضرت فاطمهى زهرا علیهاالسلام مىباشد که در اینجا توجه شما را به مضمون دو حدیث که از طریق حضرت سلمان و جابر جعفى آمده است جلب مىکنم:
روزى سلمان به پیامبر صلى اللَّه علیه و آله خدا گفت: اى مولاى من! تو را سوگند به خدا، از عظمت فاطمه علیهالسلام در روز قیامت تعریفى بفرمایید.
پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله با تبسم رو به سلمان کرد و فرمود: سوگند به آن آفریدگارى که جانم در دست اوست، فاطمه علیهاالسلام را در آن روز بر ناقهاى از ناقههاى بهشت سوار مىکنند، جبرئیل و میکائیل به ترتیب از راست و چپ او حرکت مىنمایند. امیرالمؤمنین پیشاپیش و حسن و حسین از پشت سر، وى را همراهى مىکنند، تا بدین طریق فاطمه علیهاالسلام از پلصراط مىگذرد و پس از گفتگوهاى زیاد، آنگاه خطاب مىرسد: فاطمه! هرچه مىخواهى بخواه. دخترم عرض مىکند:
اسالک ان لاتعذب محبى، و محبى عترتى بالنار، فیوحى اللَّه الیها: یا فاطمه! و عزتى و جلالى و ارتفاع مکانى، لقد آلیت على نفسى من قبل ان اخلق السموات و الارض بالفى عام ان لااعذب محبیک و محبى عترتک بالنار.
بار الهى! از تو مىخواهم علاقهمندان خود و فرزندانم حسن و حسین را در آتش مسوزان. خطاب مىرسد: یا فاطمه! سوگند به عزت و جلالم، دو هزار سال پیش از خلق آسمانها و زمین، بر خودم لازم کردهام که این حاجت تو را برآورم
جابر جعفى نیز به حضور امام باقر علیهالسلام رسیده، عرض کرد: فدایت شوم، حدیثى در مورد فاطمه علیهاالسلام بفرمایید، که با نقل آن، شیعیان را خوشحال کنم.
حضرت فرمودند: در روز رستاخیز منابرى از نور براى پیامبران نصب مىگردد، که منبر رسول خدا از همه مجللتر است و همچنین منبرهایى براى اوصیا در نظر مىگیرند که جایگاه على علیهالسلام از همه بالاتر مىباشد آنگاه نوبت به فرزندان انبیا مىرسد که مقام حسن و حسین علیهماالسلام بس منیعتر است. سپس نوبت فاطمه علیهاالسلام فرامىرسد و او را با تجلیل و شکوه بىنظیر به محشر آورند و کنار در بهشت قرار مىگیرد، ولى داخل آن نمىشود و مىگوید: خدایا! از تو مسالت مىدارم که مقام مرا در همچو روزى براى اهل محشر معلوم کنى.
از جانب خدا ندا مىرسد: اى دختر پیامبر! برگرد به سوى اهل محشر و هر که را از علاقهمندان خود یافتى شفاعت کن.
امام باقر علیهالسلام مىفرمایند: به خدا سوگند، فاطمه علیهاالسلام شیعیان خویش را یکى پس از دیگرى انتخاب نموده و داخل بهشت مىنماید، همان طورى که پرندهها دانهها را برمى گزینند، و سپس شیعههاى آن حضرت نیز، خود شفاعت نموده و علاقهمندان فاطمه علیهاالسلام را به بهشت داخل مىکنند...
در دنباله این حدیث امام پنجم مىفرمایند:
واللَّه لایبقى فى الناس الا شاک او کافر او منافق.
سوگند به خدا، از امت اسلامى کسى باقى نمىماند مگر افراد مذبذب و کافر و منافق و سایر مردم مشمول شفاعت فاطمه مىگردند.
در پایان این فصل، براى توضیح مطلب، تذکرى را لازم مىدانم و آن اینکه: شفاعت شوندگان باید واجد شرایط باشند. ایمانشان را در دنیا تباه نسازند. حقوق و آبروى مردم را تضییع ننمایند.
در عمل به واجبات دینى کوتاهى نکنند. از نظر اخلاقى و عملى مشابهت و سنخیت با فاطمه علیهاالسلام و سایر شفاعتکنندگان داشته باشند، و گرنه به طور مطلق مشمول شفاعت نمىشوند، بلکه هر جرم و تخلف دینى و تجاوز به حقوق دیگران، کیفر مناسبى را به دنبال خواهد داشت و چنین افرادى به طور محدود و موقت کیفر مىبینند و سپس مشمول شفاعت مىشوند...
همانطورى که دانشآموزان غیر واجد شرایط مشمول الطاف مربیان آموزشى نمىگردند.
خداوندا! ما را شایستهى شفاعت فاطمه، پدر، شوهر، و فرزندان معصوم او بفرما.